Friday, May 1, 2015

Mama. . . Papa. . . Kuya. . . Ading. . . baba. . .

     

  Sila ang mga taong nasanay akong laging nandiyan para sa akin. Mga taong gumabay at patuloy na gumagabay sa akin. Inakala ko noon na sila lamang ang natatanging mga taong puwede kong ituring na pamilya. Ngunit hindi pala.
        Dumating ang sandaling kinailangan kong umalis sa kanilang tabi. Pansamantalang lumayo upang mapalago pa ang aking sarili. Sakabila noon, hindi kami natigil sa pagiging isang pamilya kahit malayo ako sa kanila.
        Sa aking pagalis at pagharap sa aking bagong mundo, hindi ko naramdamang mag-isa lang ako. Nakakilala ako ng mga taong tulad ko ay sinusubok din ang kanilang mga kakayahan. Sa piling nila ay nagkaroon ako ng Pamilya.
        Noon ko napatunayan na hindi ang dugong nananalaytay sa ating mga ugat ang siyang batayan ng pagiging pamilya. Hindi rin basehan ang layo o lapit ng inyong kinalalagyan.
        Sa aking bagong tahanan ay nagkaroon ako ng pangalawang pamilya. Sa kabila ng pagkakaiba ng aming mga pinanggalingan ay nagawa pa rin naming magkasundo at ituring ang isa’t isa bilang isang tunay na kapamilya.
           

Group 3 SocSci10Z
Nunez, Vanessa Janine R.
Red, Ramces Brayalle T.
Ojos, Kevin H.
Alabin, Glassyl R.
Calip, Kaye Paula Ara M.
Moraleta, Raniella














No comments:

Post a Comment