Sa ulo ng mga balita!
…Ama, pinagsamantalahan ang anak
…Dalawang magkapatid, ginahasa ng
tatay
…Ama, ginahasa ang anak: dalagita,
patay
Mga krimeng malimit nating marinig
at napapanood sa telebisyon at radyo at minsa’y nababasa sa mga pahayagan.
Isang katotohanan na kasalukuyang nangyayari sa ibang pamilyang Pilipino. Ito’y
maituturing na isang krimeng hindi natin lubos akalain; na ang sariling ama ang
siyang pangunahing may gawa at ang kaniyang mga anak ang biktima.
Sadyang hindi nga sapat ang lukso ng
dugong dumadaloy sa pagitan ng anak at ama upang limitahan ang pangangailangan
sa isang lalaki. Marami na nga ang mga naglalabasang balita tungkol sa mga
pang-aabuso ng isang magulang sa anak, at marami rin siguro sa atin ang
nagtatanong kung paano ito nangyayari. Isang demonyo kung ating maituturing!
Hindi niya ba naisip na galing sa kanyang laman ang pinagsasamantalahang anak?
Subalit ano nga ba ang puno’t dulo
at dahilan nito? Dahil ba parating wala ang ina sa bahay?, O di kaya kasalanan
din ng anak na kinulangan sa tela ng damit o sobra kung magpaganda kaya naakit
ang tatay? Dahil ba walang panlaban ang anak sapagkat siya ay babae? , O maaring
hindi na napupunan ng kanyang asawa ang kanyang sekswal na pangangailangan kaya
bumabaling na lang sa anak? Di naman kaya takot ang nanay sa kanyang asawa kaya
wala siyang magawa para maipagtanggol ang kanyang anak? Kahit ano pa man ang
dahilan, isa pa rin itong hindi makataong gawain.
Malaki ang epekto ng panggagahasa sa
biktima lalo na sa aspetong sikolohikal. Sinisira ng panggagahasa ang integridad
ng anak o nawawala ang pakiramdam ng pagiging buo. Ito ay maaring magdulot ng depresyon sa
biktima, at malaking takot na maulit muli ang pangyayaring ito. Isa pang epekto
ng panggagahasa ay ang pagkawala ng tiwala ng anak na ginahasa sa kanyang ama.
Naiiba ang depinisyon ng anak sa salitang kaligtasan
at proteksyon sapagkat imbes na ang
tatay ang magsisilbing proteksyon ng anak, siya pa ang nagiging dahilan kung
bakit nawawala ang kaligtasan ng anak. Ito rin ay nagbibigay ng mga sugat na
kailanma’y hindi maghihilom.
Tulad
na lang ng halimbawa ng isa naming kagrupo tungkol sa karanasan ng kanyang
kaibigan. “Naalala ko yung kinuwento sa akin ng isa kong kaibigan na babae.
Siguro dahil sa mapagkakatiwalaan naman ako at baka di na niya kayang itago
yung galit at depresyon na kanyang nararanasan kaya nasambit niya sa akin yung
kanyang karanasan sa kanyang ama. Nitong nakaraang taon lang ay nagbirthday
siya at kasalukuyan na siyang 18 ngayon.Hindi ko na siya papangalanan. Tatlo
silang magkakapatid. Puro babae. Siya yung panganay. Tapos yung nanay niya ay
may malubhang sakit at palagi na lang siyang nakahiga sa kama kasi nga dahil sa
kanyang sakit. Yung tatay nila yung siyang nagpapaaral at tumutustos sa lahat
ng gastusin sa kanilang tahanan. Tapos noong nag-18 na siya parang napapansin
niya na parang iba yung mga tingin ng tatay niya sa kanya. Tapos parang
araw-araw na raw ay parang mas naging ‘clingy’ yung tatay niya. Palagi daw
niyang tinatanong kung may kailangan daw ba siyang bayaran sa school ganyan.
Tapos isang gabi daw, habang tulog ang lahat, yung tatay niya ay pumasok sa
kwarto niya tapos nilock yung pinto. Kinabahan daw siya hanggang sa palapit ng
palapit yung tatay sa kanya at sa mga sandaling iyon daw ay pinagsamantalahan
siya ng tatay niya. Wala daw siyang magawa kasi nung mga oras na iyon. Gusto
man daw niyang sumigaw kaso hindi niya magawa dahil baka magising yung mga
nakakabatang kapatid niya at yung nanay niyang may sakit. Hindi rin daw niya
maisumbong sa mga kamag-anak niya kasi nga yung tatay daw yung nagpapaaral sa
kanya at siyang pangunahing naghahanap-buhay sa kanila at yung gumagastos sa
pagpapagamot ng kanyang nanay. Gustong-gusto niya ding makapagtapos sa
pag-aaral. Paulit-ulit daw na nangyayari yung panghahalay ng kanyang ama.
Hanggang sa nagdesisyon siya na isumbong na ito sa kanyang tito at tita. Tapos
ngayon ay nakakulong na yung tatay. Kaso yung mga pinsan niya daw na lalaki,
parang nagpaparamdam rin daw na gusto nilang makipagtalik sa kanya.
Umaakbay-akbay daw sila sa kanya. Tapos yun umiiwas na lang daw siya. Parang
dahil daw dun, parang ang dumi-dumi na daw niyang babae. Kaso kailangan niyang
magpakatatag at huwag madepress kasi may mga kapatid pa siyang kailangan niyang
tulungan. Ngayon ay nasa pangangalaga na sila ng kanilang tito at tita tapos
yung nanay nila ay pumanaw na.”
Ang
panggagahasa ay isang karumal-dumal na krimen. Dapat na maparusahan ang lahat
ng mga gumawa o gumagawa nito. Sa lahat ng mga biktima ng pangagahasa na nananahimik
lamang dahil sa takot o hiya, panahon na para magsumbong upang sila ay
maparusahan at hindi na muli maulit ang nakagigimbalang pangyayari. Walang mangyayari kung hindi kikilos. Walang magbabago kung mananahimil. Walang mapaparusahan kung walang magsusumbong. Kaya kung hustisya ang hanap, ating ipaglaban!
Reference:
Bonnay,
J. (2011, March 12). The Hidden Consequences
of Rape. Retrieved from http://self-regeneration.com/2011/03/12/the-hidden-consequences-of-child-rape/
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Group 6
Domingo, Mark Anthony
Jacobe, Dessa Mae
Perez, Jeff
Posilero, Jinky
Rubiano, Geremie
Tajan, Patrisha Willyn Mae
May kaibigan din po akong nakaranas nang ganito pero ang kinaibahan lamang ay naranasan niya ito sa tatay ng papa niya. Noong 4th year high school niya kinuwento sa amin ito. Mula daw elementary to 2nd year high school daw siya minolestiya yung puro hipo tapos siyempre bilang kaibigan , naawa kami sa kanya tapos nagalit kami sa lolo niya, sabi namin ipakulong niya or isumbong na niya sa mga magulang niya . Pero yung sinabi niya sa amin " Kahit ganun ang ginawa ni lolo , hindi ko kayang makita siya sa kulungan dahil matanda na siya. kahit anong gawin ko, tatay siya ni papa . Oo, dapat nasa kulungan na siya ngayon. Pero kilala niyo ko , matapang ako pero pagdating sa pamilya ko, mahina na ako. Hindi ko kayang makita na may gulo sa buong pamilya at kamag-anak ko nang dahil lang sakin. Hindi niyo alam kasi yung feeling na masisira ko pati yung magandang relasyon ni papa at lolo. "
ReplyDeletePagtapos niya sabihin yun, napagisip-isip ko may punto siya eh. Hindi natin madidiktahan kung ano ang dapat gawin ng isang biktima ng ganitong karahasan. Oo, masasabi nating bigyan ng hustisya pero nasa desisyon pa rin nila iyon kung pababayaan na lang nila ang nangyari at iiwasan o magkaroon ng hustisya at magkaroon ng kaguluhan sa pamilya. Sabi nga, tayo ang may hawak ng kapalaran natin, satin nakasaaalang-alang ang hinaharap.
( Group 2 )